Dat de babytijd gemakkelijk was en vanzelf ging zul je mij nooit horen zeggen.
Ik had jarenlang ervaring als neonatologie verpleegkundige, maar mijn baby deed niet wat al die baby’s op mijn werk wél deden……SLAPEN. Nee mijn baby sliep niet, of nou ja niet zonder ontzettend veel kunst en vliegwerk vanuit onze kant.
Hele marathons hebben we gelopen: Fantastisch om die zwangerschapskilo’s kwijt te raken. Maar killing voor mijn oververmoeide, overprikkelde en niet bepaald stabiele mommybrain.
Inmiddels zijn we jaren verder, gaan onze kinderen al naar de middelbare school en heb ik me op allerlei gebieden mogen en kunnen ontwikkelen. Zowel als moeder maar zeker ook professioneel gezien.
Het was soms ook best wel confronterend, die ontwikkeling…..Want met de kennis en kunde die ik gaandeweg heb opgedaan zou ik zo veel dingen anders aan hebben gepakt toen mijn eigen kinderen klein waren.
Wat had ik, in die eerste onzekere periode, graag iemand aan mijn zijde gehad, die samen met ons had gekeken naar wat onze baby ons wilde vertellen en waar zijn behoeftes lagen. Hoe ik naar mijn baby, maar ook naar mijn eigen lijf kon luisteren.
Voor alles is een tijd en plaats en ik ben nu op het moment aangekomen om er te zijn voor alle ouders met baby’s van 0 tot ongeveer 18 maanden met grote én kleine vragen.
